၂၂၄။ ရဟန်းတို့ အလွန်ကြာမြင့်စွာ နေခြင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။

အဘယ်ငါးမျိုးတို့နည်းဟူမူ —

ကျောင်း ‘အာဝါသ’၌ ဝန်တိုမှု ရှိ၏။

အမျိုး ‘ဒါယကာ’ တို့၌ ဝန်တိုမှု ရှိ၏။

လာဘ်လာဘ၌ ဝန်တိုမှု ရှိ၏။

ဂုဏ်အဆင်း၌ ဝန်တိုမှု ရှိ၏။

တရား၌ ဝန်တိုမှု ရှိ၏။

ရဟန်းတို့ အလွန်ကြာမြင့်စွာ နေခြင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။

ရဟန်းတို့ အပိုင်းအခြားရှိသော နေခြင်း၌ အကျိုးတို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။

အဘယ်ငါးမျိုးတို့နည်းဟူမူ —

ကျောင်း ‘အာဝါသ’၌ ဝန်တိုမှု မရှိ။

အမျိုး ‘ဒါယကာ’ တို့၌ ဝန်တိုမှု မရှိ။

လာဘ်လာဘ၌ ဝန်တိုမှု မရှိ။

ဂုဏ်အဆင်း၌ ဝန်တိုမှု မရှိ။

တရား၌ ဝန်တိုမှု မရှိ။

ရဟန်းတို့ ကာလအပိုင်းအခြားရှိသော နေခြင်း၌ အကျိုးတို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။

စတုတ္ထသုတ်။