“නිල් වලාකුළුබඳු සිත් කලුවූ සිහිල් දිය ඇති සුවිශුද්ධ ප්‍රදෙශයෝ නොහොත් ආර්යයන් දරන්නාවූ (පබලුවන්) ඉඳුගොව් පණුවන්ගෙන් වැසීගියාවූ ඒ පර්වතයෝ මා පිනවා ලති.”

ආයුෂ්මත් වනවච්ඡ තෙරණුවෝ මේ ගාථාව වදාළහ.